Μελάνι καὶ Αἷμα
Τὸ μελάνι ποὺ χύνεται γιὰ τὰ ἰδεολογήματα εἶναι τόσο πολύ, ὅσο τὸ αἷμα ποὺ χύνεται ἀπὸ τοὺς πολέμους ποὺ αὐτά (τὰ ἰδεολογήματα) προκαλοῦν.
Οἱ Ἄνθρωποι γράφουν καὶ πάλι γράφουν, τὸ μελάνι ποὺ χύνεται εἶναι τόσο πολύ, ποὺ οὔτε μετριέται οὔτε ἐκτιμᾶται, εἶναι ἀπροσδιόριστο.
Οἱ γραφές, ποὺ εἶναι «λάθη» καὶ «ψέματα», εἶναι τόσες πολλές, ποὺ μόνο μὲ τὶς γραφὲς «Ἰδεολογιῶν» μποροῦν νὰ συγκριθοῦν. Βεβαίως, ὑπάρχουν καὶ οἱ γραφὲς ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι ἀπὸ ἁπλὲς ἀνοησίες ποὺ δὲν λένε τίποτα, ὅπως ὑπάρχουν καὶ οἱ γραφὲς στὸ ἄλλο ἄκρο, ποὺ μένουν στὴν Ἱστορία, αὐτὲς ποὺ μᾶς δίνουν πάντα φῶς γιὰ τὴν σκέψη.
Τὰ Ἰδεολογήματα μόνο «κακὸ» παράγουν, καὶ ὅλοι τὸ γνωρίζουμε αὐτό. Τὸ δύσκολο εἶναι νὰ τὰ ἀναγνωρίζουμε ὡς τέτοια. Πόλεμοι, ἐγκληματικότητα, ἐξαθλίωση εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ὕπαρξης τῶν «Ἰδεολογιῶν».
Γενικά, νὰ θυμᾶστε:Τὸ μελάνι ποὺ χύνεται γιὰ τὰ ἰδεολογήματα εἶναι τόσο πολύ, ὅσο τὸ αἷμα καὶ τὸ δάκρυ ποὺ χύνεται ἀπὸ τὶς συνέπειές τους.