Ἡ Ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται
Ἡ ἑκάστοτε Ἐξουσία, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς Ἀναγκαιότητας τῆς Ὀργάνωσης, ἐφευρίσκει στὰ ὅρια τῆς Κοινωνικῆς ἀνοχῆς, τοὺς ἑκάστοτε μηχανισμοὺς «Βίας καὶ Ἀπάτης» γιὰ νὰ ἐπιβάλει καὶ νὰ συντηρήσει τὴν ἀπάνθρωπη, ἐξευτελιστικὴ καὶ ἄδικη κοινωνικὴ ταξικὴ «Δομὴ τῆς Διάκρισης», δηλαδὴ τὴν σχέση «Κύριος-Δοῦλος».
Τὰ πρῶτα διανοητικὰ ἐργαλεῖα ἀπάτης, παράλληλα μὲ ἐκεῖνα τῆς βίας, τὸ «Τόξο καὶ τὸ Δόρυ», ἦταν οἱ «Θεοὶ καὶ Δαίμονες». Πρῶτοι τὰ ἀνέδειξαν, τὰ κατήγγειλαν, τὰ διέλυσαν καὶ τὰ ἐξευτέλισαν οἱ Προσωκρατικοί.
Στὴν συνέχεια, ἡ ἀνάπτυξη τοῦ «Παραλόγου» καὶ τῆς «Σοφιστείας» στὴν Ἐπιστήμη τῆς Ρητορικῆς, ἀντιμετωπίσθηκε ἀπὸ τοὺς Μεγάλους καὶ ἀξεπέραστους κλασσικοὺς «Πλάτωνα καὶ Ἀριστοτέλη».
Χρειάσθηκε νὰ ἐπιστρατεύσει ἡ ἐξουσία πολὺ δυνατὰ ἐργαλεῖα βίας, ὅπως τὶς ρωμαϊκὲς λεγεῶνες, καὶ ἀπάτης, ὅπως τὶς μονοθεϊστικὲς θρησκεῖες, γιὰ νὰ καθυποτάξει τὴν ἀνθρωπότητα γιὰ δεκάδες αἰῶνες στὴν χειρίστη Ἐξουσία ὅλων τῶν ἐποχῶν, τὸν Μεσαίωνα.
Σήμερα, τὰ τελευταῖα σύγχρονα ἐργαλεῖα τῆς ἐξουσίας, μέσα στὰ ὁποῖα ἔχουν ἐνσωματωθεῖ καὶ ὅλα τὰ προηγούμενα, εἶναι ἡ Ἐπιστήμη τῆς ἐξειδίκευσης, ἡ Ἐκπαίδευση τῆς κατάρτισης, οἱ τεράστιοι ἐξοπλισμοὶ στὸ ὄνομα τῆς τρομοκρατίας, ἡ ἰδεολογία τῆς οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης καὶ τοῦ ἀνταγωνισμοῦ, τὸ χρηματοπιστωτικὸ καὶ τραπεζικὸ σύστημα, τὰ ὁποῖα μὲ τὰ σύγχρονα μέσα προπαγάνδας (Σχολεῖα, Μ.Μ.Ε., Διαδίκτυο κ. λπ.) νὰ τὰ εὐλογοῦν, ἡ ταξικότητα ἐκτοξεύεται στὰ ὕψη, καὶ ἡ Ἀνθρωπότητα περιμένει τοὺς σημερινοὺς φιλοσόφους νὰ τὰ ἀναδείξουν, νὰ τὰ ἀποκαλύψουν, νὰ τὰ καταγγείλουν, καὶ νὰ ἀπαλλάξουν τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὶς αὐταπάτες ποὺ τὸν ὁδηγοῦν στὸν σημερινὸ Μεσαίωνα.