Ἡ Ἱστορία τῆς Παγκοσμιοποίησης
Στὴν Ἱστορία τῆς Ἀνθρωπότητας, ἡ κυρίαρχος/ἐξουσιαστικὴ δομὴ εἶναι τὸ κύριο χαρακτηριστικὸ τῆς κάθε κοινωνίας. Ἡ φύση τῆς κυριαρχίας εἶναι νὰ κατακτήσει τὰ πάντα. Δὲν μπορεῖ νὰ νοηθεῖ κυριαρχία ποὺ νὰ μὴν ἔχει τὴν τάση νὰ μεγεθυνθεῖ, ἄρα νὰ καταλάβει καὶ νὰ ἐξουσιάσει τὸ μέγιστον ὑπάρχον.
Ἡ Ἱστορία τῆς παγκοσμιοποίησης ἔχει τὶς ρίζες της στὴν Μινωικὴ καὶ Μυκηναϊκὴ ἐποχή. Ἡ ἐπίσημη ἱστοριογραφία ὀνομάζει τὶς κυρίαρχες κοινωνικὲς δομὲς «Πολιτισμούς». Ἀχαιοί, Κρῆτες, Ἀργεῖοι, Μυκηναῖοι, Αἰγύπτιοι, Μεσοποτάμιοι, Ἀθηναῖοι, Σπαρτιᾶτες, Θηβαῖοι, Πέρσες, Μ. Ἀλέξανδρος, Ρωμαῖοι, Βενετοί, Ὀθωμανοί, Ἄγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Ρῶσοι, Ἀμερικάνοι κ. ἄ. στήνουν, μὲ τὰ όπλα ποὺ διαθέτουν κάθε φορά, κυριαρχίες, ἡγεμονίες, ἀμφικτυονίες, αὐτοκρατορίες, ἀποικιοκρατίες, ἐπιβάλλοντας τὴν ἐξουσία τους στὰ ὅρια τοῦ «δυνατοῦ» στὸν «γνωστὸ» κάθε φορὰ κόσμο τους. Ἀπὸ τότε μέχρι τὴν πτώση τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, οἱ προσπάθειες αὐτὲς ἔχουν χαρακτῆρα συγκεντρωτικό/πολιτικὸ καὶ κυρίως (ἀλλ' ὄχι ἀναγκαίως) ἐθνικό.
Στὴν συνέχεια, μὲ τὴν ἐκθετικὴ ἀνάπτυξη τῆς τεχνολογίας καὶ τῶν μέσων παραγωγῆς, ἡ δυνατότητα γιὰ παγκόσμια κυριαρχία εἶναι ἀνοικτή. Μὲ τὸ ὄνομα «παγκοσμιοποίηση τῆς οἰκονομίας» ἡ κυριαρχία παίρνει τὴν σημερινή της τελικὴ μορφὴ μὲ κύτταρο τὴν «ἑταιρεία». Ἡ «ἑταιρεία», κατὰ κεντρικὸν καὶ πρωτεύοντα ρόλο, καταργεῖ καὶ ἰσοπεδώνει τὰ πάντα: κράτη, ἔθνη, σύνορα, συνειδήσεις, λογικές, συντάγματα, νόμους, ἤθη καὶ ἔθιμα. Ἡ «πολιτικὴ» μπαίνει στὴν ὑπηρεσία τῆς ἑταιρείας καὶ οἱ κυβερνῶντες εἶναι μόνον κατ' ὄνομα.
Πῶς συνέβησαν ὅλα αὐτά; Ἀρχικῶς, οἱ ἑταιρεῖες ἐξαγοράζουν κυβερνῆτες, βουλευτές, δικαστές, διευθυντές, παράγοντες, ὥστε οἱ νόμοι νὰ ψηφίζονται καὶ ἐφαρμόζονται «καθ᾿ ὑπαγόρευσιν». Στὴν συνέχεια, ἐξαγοράζουν ὅλες τὶς μικρὲς τοπικὲς καὶ ἐθνικὲς ἑταιρεῖες καί, ρυθμίζοντας τοὺς προϋπολογισμοὺς τῶν κρατῶν, χρεώνουν καὶ ὑπερχρεώνουν τὰ κράτη. Οἱ φόροι εἰσπράττονται ἀπὸ «κράτη-μαριονέττες» καὶ δίνονται ἀπ' εὐθείας στὶς ἑταιρεῖες ὡς δῆθεν ἐξόφληση χρέους. Ἰδιωτικοποιοῦνται ὅλες οἱ κρατικές, δημόσιες καὶ κοινοτικὲς «κοινωνικὲς παροχὲς» καὶ κοινωνικὰ ἀγαθὰ ὅπως ὑγιεία, παιδεία, ἀσφάλεια, πολιτισμός, ἐνημέρωση, ἐπικοινωνία, συγκοινωνίες, μεταφορές, καθὼς καὶ ὅλες οἱ ἐπιχειρήσεις κοινῆς ὠφελείας. Ἡ ἐξαθλίωση καὶ ἡ μετανάστευση τῶν λαῶν γίνεται κατὰ σύστημα, προκειμένου νὰ ἔχουν οἱ ἑταιρεῖες φθηνὰ ἐργατικά. Οἱ πόλεμοι στὸ ὄνομα τῆς τρομοκρατίας εἶναι «σικέ»· γίνονται μόνον καὶ μόνον γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῶν ἑστιῶν ἀντίθετης ἰδεολογίας. Καὶ τὸ φαινόμενο συνεχίζεται σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα... Π.χ. στὶς τοπικὲς αὐτοδιοικήσεις καὶ σ' ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς δημόσιας διοίκησης. Ἐπίσης, γίνεται ἔντονη καὶ συστηματικὴ προσπάθεια κατάργησης τῆς ἀτομικῆς ἐπιχείρησης καὶ ἰδιοκτησίας μὲ κυρίαρχο τὸ μοντέλλο τῆς ὑπερκατανάλωσης τῶν πάντων χωρὶς κανέναν περιορισμὸ οὔτε ὀρθολογισμὸ στὴν παραγωγή. Συστηματικὰ προωθοῦνται ψευδο-παραγωγικοὶ τομεῖς τῆς οἰκονομίας, ὅπως ὁ τουρισμός, ἡ πορνογραφία, ἡ διαφήμιση, ὁ ἀθλητισμός, τὸ χρηματιστήριο, ὁ τζόγος, ἡ «παροχὴ ὑπηρεσιῶν» καὶ ἄλλα παρεμφερῆ. Ἐπὶ πλέον, προωθοῦνται προϊόντα μαζικῆς ἢ καὶ ἀτομικῆς καταστροφῆς, ὅπως ὅπλα, ναρκωτικὰ καὶ παρόμοια, τὰ ὁποῖα παράγονται ἀνεξέλεγκτα μὲ στόχο τὴν μεγέθυνση τῆς «ἀνάγκης» καὶ τῆς «παραγωγῆς» καὶ ἄρα τὴν καλύτερη ἐξασφάλιση τῆς κυριαρχίας, ἀλλὰ καὶ τὴν ἄμεση προστασία τοῦ κυριαρχικοῦ συστήματος.
Μεταξὺ ὅλων τῶν παρακάτω:- κυβερνητῶν: κυβερνήσεων, κοινοβουλίων, δικαστηρίων, διευθύνσεων κ. λπ.,
- κλασσικῶν ἐξουσιαστικῶν δομῶν: κρατῶν, θρησκειῶν, ἐθνῶν, πατρίδων, οἰκογενειῶν, ἐκπαίδευσης, στρατοῦ κ. λπ.,
- κλασσικῶν ἑταιρειῶν ὅλων τῶν εἰδῶν: ἀτομικῶν, οἰκογενειακῶν, ὁμορρύθμων, δημοσίων, δημοτικῶν, Α.Ε., κ. λπ.,
- κοινωνικῶν μηχανισμῶν ἐπιβολῆς (παλαιῶν καὶ μοντέρνων): παραδόσεων, τεχνῶν, τεχνολογιῶν, ἐπιστημῶν, μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης καὶ προπαγάνδας, μόδας, κ. λπ.,
γίνονται ἀτελείωτες ἀνατροφοδοτήσεις (διαπλοκές), μὲ ἀποτέλεσμα ἡ ἐπιβολὴ τῆς παγκοσμιοποιημένης κυριαρχίας νὰ ἐπιταχύνεται. Σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ πλανήτη, καὶ χωρὶς κανέναν πλέον περιορισμό, κυριαρχοῦν οἱ ἑταιρεῖες...
Ποιές εἶναι οἱ εὐοίωνες προοπτικὲς μιᾶς τέτοιας κυριαρχίας, τῆς παγκοσμιοποιημένης οἰκονομίας, καὶ τί μποροῦμε καὶ ὀφείλουμε ν' ἀπαιτήσουμε ἐμεῖς ὡς ἄτομα;- Ὅλοι μας νὰ αἰσθανθοῦμε τὴν Γῆ σαν πατρίδα μας, καὶ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους συμπατριῶτες μας.
- Ν' ἀπαιτήσουμε τὴν κατάργηση τῶν σκουπιδιῶν παντὸς τύπου, καὶ τὴν ἐπιβολὴ λιτότητας στὴν χρήση τῶν πόρων.
- Ν' ἀπαιτήσουμε μιὰν ἑνιαία παγκόσμια νομοθεσία ποὺ νὰ ρυθμίζει τὶς σχέσεις παραγωγῆς μὲ ἀπόλυτη δικαιοσύνη.
- Νὰ γίνει ὁ Ἄνθρωπος ἡ Ἀξία τῆς κοινωνίας· ὄχι τὸ Προϊόν.
- Τέχνη, Ἐπιστήμη, Φιλοσοφία νὰ ἐπικεντρωθοῦν στὴν ἀνάσχεση τῆς Ὑπερπαραγωγῆς καὶ τῆς Ὑπερκατανάλωσης ἄχρηστων καὶ ἐπικίνδυνων προϊόντων.
- Νὰ δοθεῖ στὸν Ἄνθρωπο ἄπλετος ἐλεύθερος χρόνος γιὰ Ἔρωτα, Γνώση, Δημιουργία.
- Ἄμεση διαδικτυακὴ Δημοκρατία γιὰ τοὺς πάντες!