Μακρὰν νυχτωμένος
«πόῤῥω που ἐσκήνηται»
Ἡ φράση «πόῤῥω που ἐσκήνηται» τῆς Ἀρχαιότητας σημαίνει πὼς κάποιος «μεσάνυχτα ἔχει...», δηλαδὴ ἔχει πλήρη ἄγνοια τοῦ θέματος!
Καὶ αὐτὸ διότι, παρομοίως μ' αὐτὸν ποὺ δὲν γνωρίζει τὸ βουνὸ καὶ νυχτώνεται καὶ ἀναγκάζεται νὰ κατασκηνώσει (ἐσκήνηται) καὶ νὰ κοιμηθεῖ μακρὰν τῆς πόλης (πόῤῥω που ἐσκήνηται = κάπου μακρυὰ ἔχει στήσει ἀντίσκηνο), παρέμεινε μέχρι σήμερα ἡ φράση «αὐτὸς εἶναι μακρὰν νυχτωμένος...» γιὰ κάποιον ποὺ ἔχει πλήρη ἄγνοια τοῦ θέματος.
Ἡ φράση ὑπάρχει στὴν Πολιτεία τοῦ Πλάτωνα, ὅπου μᾶς λέγει πὼς ὅσοι λανθασμένα πιστεύουν κάτι, μοιάζουν μ' αὐτοὺς ποὺ ἀναγκάστηκαν νὰ κατασκηνώσουν μακρὰν τῆς πόλης (πόῤῥω που ἐσκήνηται) διότι προφανῶς ἀπὸ ἄγνοια τοῦ τόπου νυχτώθηκαν μακράν!
Πλάτωνος, Πολιτεία 610.e.3
«...οὕτω πόῤῥω που, ὡς ἔοικεν, ἐσκήνηται τοῦ θανάσιμος εἶναι...»