Οἱ Νόμοι τῆς Φύσεως, τῆς Ζωῆς, τῆς Κοινωνίας καὶ τῆς Ἠθικῆς

Ἡ ἐναρμόνιση τοῦ Ἀνθρώπου μὲ τοὺς «Νόμους» εἶναι καὶ ὀφείλει νὰ εἶναι, ἡ πρωταρχικὴ καὶ ἡ μοναδικὴ φροντίδα τῆς Παιδείας τῆς κάθε κοινωνίας.

Ἡ ψυχικὴ καὶ σωματικὴ ὑγιεία τοῦ ἀτόμου καὶ κατ’ ἐπέκταση ἡ κοινωνικὴ εὐδαιμονία, ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν σωστὴ θέσπιση καὶ τήρηση τῶν κοινωνικῶν Νόμων, τὴν σωστὴ ἀνάπτυξη καὶ συνειδητοποίηση τῶν Ἠθικῶν καὶ προσωπικῶν «Ἀξιῶν» καὶ τὴν συνεχῆ ἀνάπτυξη τῆς ἔρευνας, γνώσης καὶ μάθησης τῶν ἀναλλοίωτων(;) νόμων τῆς Φύσεως καὶ τῆς Ζωῆς (βιολογίας).

Ὁ Ἐπίκουρος μᾶς λέει σχετικῶς

Εἰ μὴ παρὰ πάντα καιρὸν ἐπανοίσεις ἕκαστον τῶν πραττομένων ἐπὶ τὸ τέλος τῆς φύσεως, ἀλλὰ προκαταστρέψεις εἴτε φυγὴν εἴτε δίωξιν ποιούμενος εἰς ἄλλο τι, οὐκ ἔσονταί σοι τοῖς λόγοις αἱ πράξεις ἀκόλουθοι. (Κύριαι Δόξαι, ἀριθμ. 26)

Ἀγχιβασίην