Ὁ μῦθος τῶν ἑπτὰ ἰσχνῶν ἀγελάδων
ἢ «οἱ φυσικές καὶ κοινωνικὲς καταστροφὲς ἐνισχύουν τὶς ἐξουσίες»
Ὁ μῦθος
Ὅλοι γνωρίζουν τὸν μῦθο τῶν ἑπτὰ ἰσχνῶν καὶ τῶν ἑπτὰ παχέων ἀγελάδων τῆς ἐποχῆς τῶν Φαραώ, ἢ κάποιον παρόμοιο.
Ἂν ὁ μῦθος αὐτὸς ἀποστειρωθεῖ ἀπὸ κάθε μεταφυσικὸ καὶ θρησκευτικὸ συστατικό του, καὶ ἀπομείνει μονάχα ἡ φυσικὴ καὶ κοινωνικὴ διάστασή του, θὰ ἀποτελέσει ἕνα πανίσχυρο συμπυκνωμένο πληροφοριακὸ ὑλικὸ γιὰ τὴν κατανόηση τῆς στατιστικῆς διακύμανσης «ποσότητας καὶ ποιότητας» τῆς φυσικῆς-κοινωνικῆς παραγωγῆς ἀγαθῶν, τοὐλάχιστον στὶς παραδοσιακὲς κοινότητες τῶν ἀνθρώπων.
Τὸ γονίδιο ἀντιμετώπισης κρίσεων
Ὅλη αὐτὴ ἡ Ἱστορία-Γνώση εἶναι ἐξελικτικὰ ἐγγεγραμμένη σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, σὲ βαθὺ ἀσυνείδητο ἐπίπεδο τοῦ βασικοῦ ἐνστίκτου τῆς αὐτοσυντήρησης.
Ἐπίσης ἐγγεγραμμένη εἶναι ἡ δυνατότητα προετοιμασίας, ἀνοχῆς καὶ ἀντοχῆς κατὰ τῆς ὅποιας καταστροφῆς.
Αὐτὴν τὴν ἱστορικὰ δημιουργημένη δυνατότητα ποὺ ἔχει ὁ καθένας νὰ ἀνέχεται καὶ νὰ ὑποφέρει μιὰ τέτοια «κρίση παραγωγῆς» (φυσικῆς αἰτιολογίας, κατ' ἀρχήν) εἶναι τὸ «γονίδιο ἀντιμετωπίσεως κρίσεων».
Ἡ Ἱστορία
Σὲ ὅλες τὶς ἱστορικὲς περιόδους, ἡ ἄρχουσα τάξη παρατήρησε πὼς οἱ φυσικὲς καταστροφὲς ἐνισχύουν τὴν ἐξουσία της.
Τὸ ἀξίωμα αὐτὸ διατυπώνεται καὶ στὶς οἰκονομικὲς ἐπιστῆμες, κάπως ἔτσι: «Οἱ φυσικὲς καταστροφές, σεισμοί, λοιμοὶ καὶ καταποντισμοὶ αὐξάνουν τὸ ΑΕΠ τῆς χώρας, καθ᾿ ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἐνεργοποιοῦν τὸ συγκεκριμένο γονίδιο».
Ἡ ἄρχουσα τάξη δημιουργεῖ καὶ ἐπὶ πλέον «κρίσεις», προκειμένου νὰ αὐξήσει κι' ἄλλο τὰ ὅποια κέρδη καὶ «ὀφέλη» της, ἔχοντας ἕναν ἰσχυρότατο σύμμαχο στὸ ἀσυνείδητο τοῦ κάθε ἀνθρώπου, τὸ «γονίδιο ἀντιμετώπισης κρίσεων», τὸ ὁποῖο, λειτουργῶντας παραπλανημένο (ἀπὸ Μ.Μ.Ε. καὶ ὄχι μόνο), θεωρεῖ τὴν κρίση «φυσική», μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τὴν ἀνέχεται καὶ νὰ βοηθᾷ στὴν ἀντιμετώπισή της.
Ἡ ἐξουσία, ἔτσι, δυναμώνει, γινομένη ἡ ἴδια «οἱ ἑπτὰ παχειὲς ἀγελάδες».
Εἶναι ἄγνωστο ἂν ὅλα αὐτὰ τὰ πράττει ἡ ἄρχουσα τάξη ἔχοντας ἢ ὄχι ὑπ' ὄψιν της τα παραπάνω· ἀλλ' αὐτὸ δὲν ἔχει σημασία.