Loading...

 

ΤΑ ΕΡΩ ΤΩΝ ΑΡΡΗΤΩΝ
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Ἡ Γυναῖκα τῶν ὀνείρων...

Ἄν μπορεῖ νᾶσαι τώρα ἐσὺ γυναῖκα σὰν αὐτή,
ποὺ ψάχνω βρίσκω χάνω ἐδῶ καὶ μιὰ ζωή,
στεῖλε μου ἕνα «ποίημα» πὼς εἶσαι ἀληθινή,
ἴσως νὰ σὲ πιστέψω καί... φτοῦ κι ἀπ' τὴν ἀρχή!

Ἄν εἶναι ἡ ἡλικία σου ἐκτὸς τῶν μυστικῶν σου,
ἂν δηλαδὴ οἱ ὀδόντες σου πιότεροι τῶν ἐτῶν σου,
κι ἂν ἔχεις ἤρεμη ζωὴ καὶ μέσα στὸ ὄνειρό σου,
οἱ συγγενεῖς κι οἱ φίλοι σου δὲν εἶναι στὸ πλευρὸ σου.

Κι ἂν εἶσαι πολὺ ἔξυπνη σὰν τὴ θεὰ Ἀθηνᾶ,
ἔξυπνη μ' ἐντιμότητα κι ὄχι μὲ πονηριά,
κι ἂν γράμματα καὶ τέχνες, σ' ἀρέσουν ἀρκετά,
κι ἴσως αὐτοσκοπός σου νὰ γίνονται αὐτά!

Κι ἂν εἶσαι πολὺ ὄμορφη, ὄμορφη μὰ ἁπλή,
καὶ ὄχι κουκλορνίθι καὶ γλάστρα τεχνητή,
κι ἂν εἶσαι καὶ ὡραία, μοιραία, καὶ γυνή,
ποὺ ξέρει νὰ γοητεύει, ἂν ὅταν γοητευτεῖ!

Κι ἂν εἶσαι καὶ ψαγμένη σὲ κάποια μυστικά,
κι ἀπὸ τὶς ἐξουσίες ὅλες ξεφεύγεις μακριά,
κι ἂν διάλεξες «ἀξίες» πολὺ προσεκτικά,
ἔξω ἀπ' τὰ ἐπίθετα, στὰ «οὐσιαστικά»!

Κι ἂν μπορεῖς ὅταν συζητᾶς «διάλογο» νὰ κάνεις,
κι ἀφοῦ ἀκοῦς προσεκτικὰ ὕστερα ν' ἀπαντᾶς,
κι ἂν ὅταν τὴν ἐρώτηση πρώτη ἐσὺ τὴν κάνεις,
νὰ δίνεις τὴν ἀπάντηση τὴν σή, προσωρινά!

Κι ἂν τὸ μπορεῖς τὸ «χιοῦμορ» νὰ εἶναι τῆς στιγμῆς,
εἰρωνικῆς, ἀνέμελης, ἀλλὰ καὶ τραγικῆς,
καὶ ὄχι σαχλο-ἀνέκδοτα ραδίου ἢ τιβῆς,
ποὺ ἀναμασοῦν οἱ βάρβαροι τῆς κάθε ἐποχῆς!

Κι ἂν τὸ μπορεῖς ἐρωτικὰ σὲ ἄνδρα νὰ μιλᾶς,
χωρὶς κρυφὸ σκοπὸ σου γάμο ν' ἀποζητᾶς,
ὅπως συνήθως κάνουνε «κατίνες» καὶ «φρικιᾶ»,
ποὺ ἄλλα λὲν τὰ χείλη τους καὶ ἄλλα ἡ καρδιά!

Κι ἂν εἶσαι καὶ «οἰκολόγος» καὶ ὑγιεινὰ φροντίζεις,
χωρὶς σκύλους ἢ γάτες νὰ τρέφεις νὰ ταίζεις,
καὶ ζεῖς μὲ «Ἱπποκράτεια» πρὸ πάντων Λογική,
ποὺ νᾶναι καὶ «Ἀπολλώνια» καὶ «Διονυσιακή»!

Ἴσως καὶ νᾶσαι τώρα ΕΣΥ γυναῖκα σὰν Αὐτή,
ποὺ ψάχνω, βρίσκω, χάνω ἐδῶ καὶ μιὰ ζωή,
στεῖλε μου ἕνα «ποίημα» πὼς εἶσαι ἀληθινή,
ἴσως νὰ τὸ πιστέψω καί... φτοῦ κι ἀπ' τὴν ἀρχή!

Δημήτριος Ε. Μούρμουρας