Loading...
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια!
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια! κι ἀκόμα πιὸ πολλά,
ἀπ ὅσα νὰ σκεφτοῦν μποροῦν, τ' ἀνθρώπινα μυαλά!
καὶ σκόρπια εἶναι τριγύρω μας, κρυφὰ καὶ φανερά,
μὰ ὅταν κοιτᾶς τὸ ἕνα, ξεφεύγουν τὰ πολλά!
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια! μὰ ἕνας ὁ σκοπός,
ποὺ ἄγνωστος θὰ μένει, ὅσο περνᾶ ὁ καιρός!
καὶ σὺ πάντα θὰ ψάχνεις, μὰ μὴ τὸ συζητᾶς,
πιὸ ἔρχεται σὰν πρῶτο, καὶ πιὸ σὰν πιὸ μετά!
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια! της κάθε μιᾶς στιγμῆς,
ἱστορικῆς, ἀδιάφορης, ἀλλὰ καὶ τραγικῆς!
καὶ πίσω ἀπ ὅλα τοῦτα, γιὰ ὅτι ἔχει συμβεῖ,
εἶναι ὁ μέγας νόμος, ποὺ κρύπτεσθαι φιλεῖ!
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια! ποὺ γέννησαν Αὐτούς,
ἡγέτες, ἀκροβάτες, κι ὅλους τοὺς δυνατούς!
ποιὸς ἄραγε ὑπεύθυνος γιὰ τοῦτο τὸ καιρό,
φεγγάρια καὶ πλανῆτες, ποὺ παίζουνε κρυφτό!
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια! στὶς λῦπες στὶς χαρές,
πολέμους, ἐξουσίες, ἀπάτες κι ἀρετές!
μὰ ὅσο κι ἂν προσπάθησα γιὰ νὰ ἀνταποκριθῶ,
σκέψη καὶ φαντασία, ἀδύναμο μωρό!
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια! ποὺ ἡ Φύση μας καλεῖ,
νὰ δοῦμε καὶ νὰ μάθουμε, μὲ νοῦ καὶ μὲ ψυχή!
εἶναι πολὺ πολύπλοκα κι ἂς φαίνονται ἁπλᾶ,
καὶ σὲ ὅλα τὰ φαινόμενα, φύσης, κοινωνικά!
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια! ποὺ μὲ καθοδηγοῦν,
μὰ ἐγὼ νομίζω στόχους, πὼς βάζω μέ τον νοῦ!
Μύρια τὰ ὅσα τόσα, μὰ ἕνα τὸ μυστικό,
γιὰ ὅλα τὰ φαινόμενα, ὁ φταίχτης εἶμαι ἐγώ!
Καὶ ἡ κάθε μιὰ ἐρώτηση: ποῦ; πότε; καὶ γιατί;
λερναίας ὕδρας εἶναι ἡ κεφαλή,
κι ὅταν μὲ τὴν σειρά της αἰτία θὰ γενεῖ,
τὸ τέρας τῶν αἰώνων ζητάει τὸν Ἡρακλῆ!
Πολύπλοκη αἰτία ἡ μία μας ἡ ζωή,
δύσκολο νὰ τὴν ψάχνεις, μονάχα νὰ τὴν ζεῖς,
ὑπάρχει κάποιο μυστικό, γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ λές,
νὰ μὴ κοιτᾶς καθόλου γιὰ τέλη καὶ ἀρχές!
Εἶναι πολλὰ τὰ αἴτια! μὰ γιὰ τοὺς δυνατούς,
αὐτὰ εἶναι ὅλα τίποτα, εἶναι γιὰ τοὺς μικρούς!
