Τὰ Ἀπόρρητα τοῦ «Γέρου»

Γενικά

Ὅλα θὰ τὰ βλέπεις τίποτα γιατὶ καὶ ἡ Ζωὴ εἶναι τίποτα.
Μὲ τὴ Φύση καὶ μὲ τὴν Τύχη δὲν μπορεῖ νὰ τὰ βάλει κανείς.
Τὰ φαινόμενα ἀπατοῦν.
Ἡ θάλασσα δὲν γίνεται στεριά, οὔτε τὰ βουνὰ γίνονται πεδιάδες, οὔτε οἱ μεγάλοι Ἄνθρωποι μικραίνουν, μόνο πεθαίνουν.
Οἱ Μεγάλοι οὔτε χαίρονται χαρές, οὔτε λυποῦνται λῦπες.
Τὸ κάθε τὶ γεννιέται καὶ μετὰ μορφώνεται.
Ἄριστα καὶ τέλεια οὔτε ὁ Ἀριστοτέλης.
Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι γιὰ χόρταση.
Ὁ χρόνος κάνει τρία πράγματα, ὅλα τὰ φτιάχνει, ὅλα τὰ καταστρέφει, ποτὲ δὲν περιμένει.
Τὸ δίκαιο τὸ κρατᾶνε οἱ δυνατοὶ ἄνθρωποι τὰ δυνατὰ ζῶα καὶ τὰ δυνατὰ φυτά.
Ἀπ᾿ τὰ δίκαια τὰ μισὰ τὰ παίρνει ὁ διάολος, κι ἀπ᾿ τ᾿ ἄδικα σαρώνει!
Ὅτι γεννιέται πεθαίνει. Ἐκεῖνο ποὺ δὲν πεθαίνει εἶναι αὐτὸ ποὺ δὲν ἔχει γεννηθεῖ.
Κανεὶς δὲν τὰ ἔμαθε ὅλα, καὶ κανεὶς δὲν ἔφτασε ἐκεῖ ποὺ ὀνειρευόταν.
Ἄριστα καὶ τέλεια οὔτε ὁ Ἀριστοτέλης
Πᾶσα παρανομία παράγει ἡδονή, πᾶν νόμιμο τίποτα.
Τὰ πάντα ἔχουν Ἀκμὴ καὶ Παρακμή.
Τὸ βάρος δὲν τὸ σηκώνει ἡ δύναμη ἀλλὰ ἡ τέχνη.
Ὁ Νόμος πρέπει νὰ μοιάζει μὲ τὸν Θάνατο.

Γιὰ τὸν ἔρωτα καὶ τὴ Γυναῖκα

Τρία τὰ εἴδη τοῦ ἔρωτα: Γοῦστο, συμφέρον, καπρίτσιο.
Καὶ τέσσερα τὰ εἴδη τοῦ κερατώματος: Μὲ τὰ μάτια, μὲ τὸ στόμα, μέ τὸ νοῦ καὶ μὲ τὸ σῶμα.
Ἡ μόνη ἀληθινὴ ἀγάπη εἶναι τοῦ γονιοῦ.
Ἡ καλύτερη γυναῖκα ὡς παντρεμένη εἶναι αὐτὴ ποὺ σκέπτεται λιγότερο τὶ κακὸ νὰ κάνει στὸν ἄνδρα της.
Ὅποιος πουτάνα ἐμπιστευτεῖ σὲ πούστη δώσει βάση, κι ἂν ἔχει λίγο φιλότιμο κι ἐκεῖνο θὰ τὸ χάσει.
Φίλοι, γνωστοί, γείτονες, συνάδελφοι, παιδιά, συγγενεῖς, ἀδέλφια, ξαδέλφια, θεῖοι, γονεῖς, γκόμενες, ἂν ἔχεις παχὺ πορτοφόλι εἶναι δίπλα σου, ἂν δὲν ἔχεις ἐξαφανίζονται!!
Ὁ Ἔρωτας εἶναι 4 λέξεις, θέλεις - θέλω - δὲν θέλεις- δὲν θέλω, καὶ ἄντε καὶ γαμήσου.
Ὄρθια μου κάνεις ξαπλωτὴ δὲν μοῦ κάνεις.
Καμία καλή! (γιὰ γυναῖκες)
Πρόσεξε μὴν πουλαροδείξει!! (γιὰ γυναῖκα ποὺ στὴν ἀρχὴ φέρεται καλά)
40 χρόνια ἀρραβωνιασμένος οὔτε ὥρα παντρεμένος.
Ἡ ἀχαριστία εἶναι σὰν τὴν λευχαιμία, ὅσο αἷμα καὶ νὰ τῆς ρίξεις ὁ ἀσθενὴς θὰ πεθάνει.

Πρὸς τὸν Συνομιλητή

Νὰ Προσέχεις πρῶτα ἀπ ὅλα τὸν καλύτερό σου φίλο, τὸν Ἑαυτόν σου. Καὶ ἂν σοῦ περισσεύει νὰ δίνεις καὶ σὲ ἄλλους.
Τὸν κάθε ἄνθρωπο νὰ τὸν ἀγαπᾶς ὅσο τοῦ ἀνήκει.
Ἀπ᾿ ὅσα βλέπεις νὰ πιστεύεις τὰ μισά, κι ἀπ᾿ ὅσα ἀκοῦς τίποτα.
Ὅταν μπορεῖς νὰ πηδᾶς 5 μέτρα, τότε νὰ πηδᾶς γκρεμοὺς καὶ ποτάμια, μέχρι 3 μέτρα, γιὰ νὰ χεῖς καὶ 2 μέτρα ἀβάντα, ἂν πᾶς νὰ πηδήσεις 6 μέτρα θὰ πέσεις μέσα!!
Ὅποιος ἔρχεται νὰ σὲ βρεῖ τὸ κάνει
ἢ γιὰ λεπτά,
ἢ γιὰ δουλειά,
ἢ γιὰ συμβουλή,
ἢ γιὰ τὴν ψυχαγωγία του!
ποτὲ κανεὶς δὲν ἔρχεται γιὰ τὸ δικό σου συμφέρον.
Ἄν ἔχεις τύχη, τί τρέχεις; ἂν δὲν ἔχεις τύχη, πάλι τί τρέχεις;
Τὸ πορτοφόλι μάτια μου ἔχει μεγάλη χάρη, σὲ κάθε δύσκολη στιγμὴ σὲ βγάζει παλικάρι.
Ὅτι κι ἂν σοῦ τυχαίνει στὴ ζωὴ νὰ τὸ περνᾶς μὲ ὑπερηφάνεια.
3*8=24, 8 ὧρες νὰ δουλεύεις, 8 ὧρες νὰ κοιμᾶσαι καὶ 8 ὧρες νὰ διασκεδάζεις.
Ἡ δουλειὰ ἀρχίζει ἡ ζωὴ τελειώνει.
Ἡ «φύση- Θεὸς» τὰ ἔχει κανονίσει τόσο καλὰ ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ τὰ συλλάβει νοῦς Ἀνθρώπου. Ὅταν σοῦ δίνει τὸ ἕνα σοῦ στερεῖ τὸ ἄλλο γιὰ νὰ ἡδονίζεσαι κυνηγῶντας το. ἂν στὰ ἔδινε ὅλα θὰ γινόσουν κτῆνος.

Γιὰ τὸν ἑαυτό του

Σκέπτομαι, τί πρέπει νὰ σκέπτομαι, τὰ ὑπόλοιπα τὰ βάζω στὴν πάντα.
Ὅποτε θέλω εἶμαι ὁ πλουσιότερος ἄνθρωπος τοῦ κόσμου καὶ ὅποτε θέλω εἶμαι ὁ φτωχότερος . Πὼς τὸ κάνω αὐτό, ὅταν θέλω νὰ εἶμαι ὁ πλουσιότερος κοιτάω τοὺς φτωχότερους μου καὶ εἶμαι ὁ πλουσιότερος...
Ἐμένα θὰ μὲ νικήσει μόνο ὁ Θάνατος.
Ἐγὼ γεννήθηκα απόκριες γιὰ νὰ μὴ φοβᾶμαι Μασκαρᾶδες.
«Ἔχω μιλήσει χθὲς στὴν Κόρινθο», λέω σὲ ὅποιον δὲν μ᾿ ἄρεσε ἡ παρέα του.
Μιὰ φορὰ ἕνας μοῦ εἶπε: «Κάποιος σὲ ἔψαχνε», κι ἐγώ του ἀπάντησα: «Κάποια ἐξυπηρέτηση Θέλει νὰ τοῦ κάνω» καὶ καιρὸ μετὰ μὲ ρώτησε: «Ποὺ τὸ ἤξερες;»
Καλύτερα νὰ ἤμουν βλάκας καὶ τυχερός, παρὰ ἔξυπνος καὶ ἄτυχος, γιὰ νὰ ἡδονιζόμουν δύο φορές!
Ἐγὼ εἶμαι τραῖνο, σκοτώνω καὶ μὲ πληρώνουν.

Γιὰ τοὺς ἄλλους

«Ἠθικοὶ νηστικοί», οἱ ἄνθρωποι τῶν ἑορτῶν, τῶν γλεντιῶν καὶ τῆς διασκέδασης.
Θὰ στεναχωριόμουν ἂν οἱ πλούσιοι δὲν ἀρρώσταιναν καὶ δὲν πέθαιναν τώρα ποὺ ἀρρωσταίνουν καὶ πεθαίνουν τί νόημα ἔχουν τὰ πλούτη;
Γιατί οἱ Σοφοὶ δὲν ἔγιναν πλούσιοι; Γιατί ἦταν Σοφοί.
Πλούσιος εἶναι αὐτὸς ποὺ τοῦ περισσεύουν αὐτὰ ποὺ ἔχει.
Πιὸ εὔκολα συνεννοεῖσαι μὲ 1000 ἔξυπνους παρὰ μὲ ἕνα βλάκα.
Ἡ πολλὴ ἐξυπνάδα συνεργάζεται μὲ τὴν βλακεία.
Πλούσιος εἶναι αὐτὸς ποὺ τὸν ψάχνουν καὶ φτωχὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ ψάχνει! (μιλᾶμε γιὰ φίλους, παρέες, γυναῖκες κλπ).

Γιὰ τὴν Πολιτική

Ἑνωμένη Εὐρώπη θὰ γίνει μετὰ τὸν 4ο παγκόσμιο πόλεμο! Ὅλα τὰ κανονίζει ἡ Ἀμερική, μὲ ΣΙΑ καὶ Γερουσία!
Κάποιος μοῦ εἶπε ὅτι «πεινάει ἡ Ἀμερική», καὶ τοῦ λέω «τὴν τροφοδοτεῖ ἡ Ἀλβανία».
Ζήτω κι ὅποιος ἔρθει.

Ἱστορίες

Στὸ συνέδριο τῶν Σοφῶν, λέει ὁ πρῶτος «κάθε πρωὶ πρέπει νὰ περνᾶ ὁ Ἄνθρωπος ἔξω ἀπὸ ἕνα νεκροταφεῖο., ἔχει νὰ πεῖ κανεὶς τίποτα ἄλλο; ὄχι πα νὰ φύγουμε εἶπαν ὅλοι, γιατί ἦταν Σοφοί!
«Τὸ ᾿να χῶμα κλέβει τ᾿ ἄλλο» εἶπε ὁ Σοφός ὅταν εἶδε ἕναν ἀγρότη ποὺ ἔσκαβε τὸ αὐλάκι ποτίσματος, νὰ παίρνει τὸ χῶμα ἀπό τὸ κτῆμα τοῦ διπλανοῦ καὶ νὰ τὸ βάζει ἀπὸ τὴν πλευρά τὴ δικιὰ του, γιὰ νὰ μεγαλώσει ἔτσι τὸ δικὸ του κτῆμα.
Κάποιος ἔκοβε τὸ κλαδὶ ποὺ πάνω του καθόταν...
Κάποιος δὲν εἶχε ποιὸν νὰ ρωτήσει καὶ ρώταγε τὸ ραβδί του.
Κάποτε ἕνας καθηγητὴς τῆς Ἰατρικῆς πῆρε τοὺς μαθητές του καὶ πῆγαν στὸν «Καύκασο» γιὰ νὰ μελετήσουν το φαινόμενο δύο ὑπεραιωνόβιων ἀδελφῶν. Ὁ ἕνας ἦταν 125 ἐτῶν καὶ ὁ ἄλλος ἦταν 127 ἐτῶν.
Ρώτησαν τὸν πρῶτο τι ἔκανες στὴ ζωή του καὶ αὐτὸς τους εἶπε:
«Ἐγὼ στὴ ζωή μου τὰ ἔκανα ὅλα κανονικά. Κανονικά ἔτρωγα, κανονικά ἔπινα, με μέτρο ξενύχταγα, δὲν κάπνιζα, με μέτρο πήγαινα με γυναῖκες, κανονικά ὅλα».
Γράψτε τα ἔλεγε ὁ καθηγητής στοὺς μαθητές του! Κι αὐτοὶ τὰ σημείωναν ὅλα στὰ τετράδιά τους.
Στὸ τέλος τὸν ρώτησαν πού εἶναι ὁ ἀδερφὸς σου, ὁ «127 χρονῶν»;
Κι αὐτὸς ἀπήντησε: «εἶναι ἀπέναντι στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα».
Πῆγαν ἐκεῖ τὸν βρῆκαν, τοὺς καλωσόρισε εἶπε στὸν ταβερνιάρη νὰ τοὺς κεράσει κρασί, κι αὐτοὶ τὸν ρώτησαν, τι ἔκανε σ ὅλη του τὴ ζωή, καὶ αὐτὸς τοὺς ἀπάντησε:
«ἐγὼ στὴ ζωή μου πολύ ἔπινα, πολύ ξενύχταγα, πολὺ κάπνιζα, πολύ γλένταγα, πολλὲς γυναῖκες, πολύ το ἕνα, πολύ το ἄλλο»!
Τότε ὁ καθηγητής λέει στοὺς μαθητές του: «Σκίστε τα ὅλα»

Τοῦ Πατέρα του (Παπποῦ)

Τοῦ «νὰ χα» ἡ μάνα πέθανε, τοῦ «κάνε νὰ χεῖς» ζεῖ.
Ὅποιος ἔχει ὀκνὸ παιδὶ προφήτη δὲν γυρεύει.
Φίλοι, γνωστοί, γείτονες, συνάδελφοι, παιδιά, συγγενεῖς, ἀδέλφια, ξαδέλφια, θεῖοι, γονεῖς, γκόμενες, ἂν ἔχεις παχὺ πορτοφόλι εἶναι δίπλα σου, ἂν δὲν ἔχεις ἐξαφανίζονται!!
Ὅτι σοῦ λένε ΝΑΙ, καὶ ὅτι ξέρεις κάνε!
Πιὸ εὔκολα συνεννοεῖσαι μὲ 1000 ἔξυπνους παρὰ μὲ ἕνα βλάκα.
Ἀπ τὰ λόγια του καὶ ἀπ τὰ ἔργα του καταλαβαίνεις ποιὸς εἶναι ὁ ἄλλος.
Ζήτω κι ὅποιος ἔρθει.

Ἀγαπημένες Παροιμίες

Πάν Μέτρον Άριστον.
Κάθε πρᾶγμα στὸ καιρό του.
Κουφοῦ καμπάνα κι ἂν βαρεῖς, στραβὸ κι ἂν θυμιατίζεις καὶ μεθυσμένο καὶ ἂν κερνᾶς ὅλα χαμένα πᾶνε.
Μάρτης γδάρτης καὶ κακὸς παλουκοκαύτης
τὰ παλιὰ παλούκια καίει, τὰ καινούργια ξεριζώνει,
Τὰ παλιόβοιδα τὰ γδέρνει τὰ δαμάλια τὰ μαθαίνει.

Σύντομη Βιογραφία

Ὁ Εὐάγγελος Δημητρίου Μούρμουρας γεννήθηκε στὸ Ἄργος Ἀργολίδος τὴν 6η Ἰανουαρίου τοῦ 1914.
Οἱ γονεῖς του Δημήτριος Μούρμουρας ἀπὸ τὸ Καστρί Κυνουρίας καὶ Αἰκατερίνη Φάσου ἀπὸ τὸ Κιβέρι Ἀργολίδος ἐγκαταστάθηκαν γῦρο στὰ 1900 στὸ Ἄργος καὶ ἔκτισαν τὸ σπίτι ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Καραϊσκάκη, στὸ ὁποῖο γεννήθηκε, ἔζησε καὶ πέθανε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2002 ὁ Εὐάγγελος Μούρμουρας, ὁ ἐπονομαζόμενος «Γεροφιλόσοφος» ἢ «Πρόεδρος» ἢ «Σοφὸς Γέρος».
Πολέμησε τὸ 1940 στὴν πρώτη γραμμὴ τοῦ ἀλβανικοῦ μετώπου, καὶ πολεμοῦσε σὲ ὅλη του τὴ ζωὴ γιὰ τὴν κατανόηση τοῦ κόσμου.
Παντρεύτηκε τὴν Εὐαγγελία Καπόγιαννη καὶ ἀπέκτησε δύο γιούς, τὸν Δημήτριο καὶ τὸν Παναγιώτη.
Μιλοῦσε μὲ τὸν καθένα στοὺς δρόμους, στὰ καφενεῖα, στὴν ἀγορά, στὶς ταβέρνες, καὶ ἦταν μοναδικὴ ἀπόλαυση νὰ τὸν ἀκοῦς νὰ ἀναπτύσσει τὰ λεγόμενα του, ποὺ τὰ αὐτοχαρακτήριζε «ρητὰ ἀπόρρητα» ἢ «εὔκολα καὶ δύσκολα»