Με το μικρό σου φτυάρι
με το πολύ μακρύ χερούλι
σκαλίζεις τον αγρό του κεραμέως.
Αγονος τόπος αλλά υπάρχει αισιοδοξία
όλα γίνονται μες τα ιερά βιβλία
και οι καλοί και οι κακοί
έχουν τη θέση τους
Αλλωστε τα πράγματα αλλάζουν.
Στην σχετικότητα του χρόνου
και τ'άσπρο μαύρο γίνεται
το τίποτα μιά στέρνα
και του κοράκου το φτερό
άσπρο σαν περιστέρι.
Στον καταραμένο μου
αγρό του κεραμέως λοιπόν
σκαλίζεις με το μικρό σου φτυάρι
ψάχνοντας για κείνο που θέλεις
κι όταν το βρεις
το παίρνεις και φεύγεις
αν δεν το βρεις
ακόμα μια φορά
καταραμένος ο αγρός μου.
Εμμανουήλ.