------

KOYKOS MONOS

Στεγνές Ηλεκτρισμένες γάτες

* του Mayakovsky

Χόρευε πάνω στο τραπέζι το μυρμήγκι
με ρυθμικές κινήσεις μπαλέτου
μάζευε τα ψίχουλα της κουβέντας
που σιγά σιγά διαλυόταν στον αέρα

Είχαμε κουραστεί απ'το ταξίδι
και έμενε ακόμα δρόμος πολύς
όμως κάποιος έπρεπε να φτάσει
στον τελευταίο σταθμό των ιδεών μας.
Οι καμπύλες του δρόμου
έφτιαχναν αισθησιακές παραλίες,
τα νύχια μιας μαύρης στεγνής
ηλεκτρισμένης γάτας πονηρής
μπερδευαν το κουβάρι
της κουβεντας,
σε δυο βαρκες πατωντας
είχαν αγκαλιαστεί δυο παιδιά
φτιάχνοντας μια καμάρα,
μα ο καφές ήταν πικρός
αύριο θάφερνε ζάχαρη το πλοίο.


Οι καμάρες αντέχουν στο σεισμό
είπες, μας λείπει μιά κάμαρα
έχουμε χτίσει ένα σπίτι από άχυρα
όχι, από ψίχουλα αγάπης
η γάτα σκόρπισε τα ψίχουλα παντού,
πρέπει ν’ ανάψουμε το φώς.
Πάνω στο τραπέζι το μυρμήγκι χόρευε
με ρυθμικές κινήσεις μπαλέτου
μαζεύοντας τα ψίχουλα της κουβέντας...