------

KOYKOS MONOS

Αέλπτως

* Ποταμοίς γαρ δὶς τοῖς αὐτοῖς οὐκ ἂν εμβαίης

Τα καλάμια της σιωπηλής όχθης
τραγουδούσαν ιστορίες του ποταμού.
Οταν φύσαγ' ο αγέρας τραγουδούσαν
για τις μικρές λιμνούλες
για τις μικρές πετρούλες
για τις λιττές κροκάλες
για τις λευκές κοκάλες
πέντε χιλιάδων λείψανα σκόρπια
παιχνίδια των καιρών
καταξεχασμένες παληές ιστορίες
δίχως ονόματα και διευθύνσεις.
Οι άνθρωποι και στις δύο όχθες
έχουν ξεχάσει πιά
όμως τα καλάμια,
αντικειμενικοί παρατηρητές πάντα
τραγουδούν ιστορίες του ποταμού...