ἄναξ

Ἄναξ-ακτος (ὁ), θηλ. ἄνασσα = ὁ ἄρχων, δεσπότης, βασιλεύς, κύριος, κυρίαρχος

ἑπὶ θεῶν
ἑπὶ τῶν ἡρώων τῶν Ὁμηρικῶν επῶν
ὁ υἱός ἤ ὁ ἀδελφός βασιλέως, (Ἀριστοτέλης ἀποσπάσματα 526, "ἄνακτες καὶ ἄνασσαι: οἱ μέν υἱοί τοῦ βασιλέως καὶ οἱ ἀδελφοί καλοῦνται ἄνακτες, αἱ δὲ ἀδελφαί καὶ γυναῖκες ἄνασσαι. Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Κυπρίων πολιτείᾳ").
ὁ κύριος κάποιου
κατὰ ποικίλας χρήσεις ὄπως "ὁ αρχηγός στόλου", "ὁ φέρων όπλα" ἤ μεταφορικά "ψευδών άνακτες" (μαστόροι στην ψευτιά).