Σκεφτόμουν να γράψω και φέτος ένα κειμενάκι για τα κάλαντα... Αλλά μιας και θα μπορούσα άνετα να κάνω copy-paste το περσινό, αποφάσισα απλά να γκρινιάξω!

Παραμονή Χριστουγέννων έμεινα σπίτι μόνο μέχρι τις 10...
Είχα κανονίσει βλέπετε να πάω να πω ΕΓΩ τα κάλαντα μαζί με τους bookcrossers στην Ερμού! Τουλάχιστον εκεί περάσαμε υπέροχα! Και κάλαντα είπαμε κι ό,τι χριστουγεννιάτικο τραγούδι ξέραμε! Και βιβλία μοιράσαμε! Και δώρα ανταλλάξαμε και γενικά περάσαμε πάρα πολύ ωραία!
Από το σπίτι φυσικά δεν πέρασε ούτε ένα πιτσιρίκι! Μα καλά, μόνο εμείς βγαίναμε από τις 8 και ξυπνάγαμε τους κακόμοιρους τους "νοικοκοίρηδες";

Παραμονή Πρωτοχρονιάς γύρισα σπίτι στις 7:30 το πρωί μετά από ένα "μεθυσμένο" πάρτυ...
Είχα αρχίσει τη γκρίνια από νωρίς: "Πω πω! Αύριο είναι τα κάλαντα! Μάτι δε θα καταφέρω να κλείσω!".
Αυτο βέβαια δε με εμπόδισε να το ξημερώσω... ;-)
Κατά βάθος δε με πείραζε και τόσο να θυσιάσω - άλλη - μια μέρα τον ύπνο μου!

Από την προηγούμενη μέρα είχα κάνει ψιλά και περίμενα τους παράφωνους καλαντοτραγουδιστές με τα τριγωνάκια τους!
Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, την έβγαλα στον καναπέ με μια κανάτα γαλλικό καφέ - ψέματα, την κανάτα την έχω σπάσει εδώ και μήνες, κούπα-κούπα τον φτιάχνω! - περιμένοντας μάταια τα κάλαντα!
Ούτε ένα πιτσιρίκι δε μου χτύπησε την πόρτα!

Μα πού πήγαν επιτέλους;

Α! Το δηλώνω από τώρα: στον πρώτο που θα έρθει του χρόνου για τα κάλαντα θα δώσω 20ρικο! (λες να πιάσει;)

Το περσινό κείμενο για τα κάλαντα είναι εδώ!