Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΕΣΗΣ

Το μήλον της έριδος

Με φουσκωτούς τους μύωνας
Γεννιέται ο Δευκαλίωνας
Και απ’ των φιλιών την μοίρα
Γεννήθηκε η όμορφη η Πύρρα
Ο Πυθαγόρας έβαλε τους αριθμούς σε τάξη
Κι άρχισε ο πολλαπλασιασμός να γίνεται στην πράξη
Από του Χάους το κενό και την αδιαφορία
Έγινε αυτό που είπανε μετά πληροφορία
Κάποιοι που δεν το ξέρανε
φτιάξανε τον Παράκλητο
Σαν ποιητή των όλων
Μαζί και των διαβόλων
Καλύτερα να διάβαζαν λιγάκι τον Ηράκλειτο.
Οι άνθρωποι νωρίτερα
αγάπησαν την φύση
Και τους θεούς τους φτιάξανε για να υπάρξει λύση
Στα φυσικά φαινόμενα στη φυσική τη βία
Εδώ σε μας παράδειγμα σκαρφίστηκαν τον Δία.
Αλλού τον Άχουρα Μασδά για το καλό
Και ότι τέλος πάντων ομαλό
Για το κακό και το ΑΜΑΝ!
Υπήρχε πάντα ο Ναριμάν.
Αλλού από φως εφτιάξανε τον Βούδα
Κι αλλού το αντίθετό του τον Ιούδα
Στα παραμύθια ο κακομοίρης ο Σεβάχ
Έτρεμε πάντα τα τερτίπια του Αλλάχ.
Στης Νιγηρίας την υγρή λακούβα
Είπαν Θεό τον ήρωα Οντουντούβα.
Κάποιες ευρέθιστες θερμές κυρίες
Γίναν αργότερα οι Βαλκυρίες.
Κι ο πιο απόκρυφος που ξέρουμε κι εμείς
Ήταν βεβαίως ο τρισμέγιστος Ερμής.
Το αίμα των θεών ήταν ο ιχώρ
Στα βόρρεια βασίλευε ο Θώρ
Όμως στην Θράκη κάποτε αντί για την Ρομφαία Θεολογία έκανε η πέννα του Ορφέα .
Πολύ νωρίς οι άνθρωποι είχανε απορίες
Και λύση δεν ευρίσκανε, πολλές αντινομίες
Τι να’ναι άραγε καλό και το κακό που φτάνει
Άραγε τι να κρύβεται κάτω απ’ το καφτάνι
Του ιερού συνάνθρωπου θεού αντιπροσώπου
Και ποια να είναι η μορφή του ιερού προσώπου
Είναι μορφή ανθρώπινη είναι μορφή του ζώου
Η μήπως τα ονείρατα εξύπνου λιθοξόου
Σκέψεις με ρήμα άκλητο
Ξυπνήσαν στον Ηράκλειτο
Κι είπε καλό απ’ την φύση
Κανείς να ξεκινήσει
Δύσκολος δρόμος για μυαλό της εποχής εκείνης
Τις αλυσίδες του μυαλού πώς να τις διακρίνεις
Κι εκεί που υπερφυσικά οι άλλοι συζητάν
Εκείνος αποφαίνεται, λοιπόν ειν’ «έν το πάν».
Ανήφορο κατήφορο το ίδιο να τον δείς
Γιατί στον ίδιο ποταμό δεν ημπορείς να μπείς
Κι είναι το τέλος η αρχή και η αρχή το τέλος
και δείχνει πάντα προς τα εκεί του χρόνου μας το βέλος.

Αργότερα αποδείχτηκε από ένα μήλο πέφτον
Εκείνο που κατάλαβε ο μέγιστος ο Νεύτων.

Από τα τότε ως σήμερα
κι όσο βαστάει η μνήμη
πόλεμο έχουν οι θεοί
κόντρα στην επιστήμη.