* Ποταμοίς γαρ δὶς τοῖς αὐτοῖς οὐκ ἂν εμβαίης
Παλεύουν για ιδέες πεθαίνουν για απόψεις
φιλοσοφούνε όπως τα ζώα αστειεύονται
αναμασάνε άνοστες ρετσέτες και συνόψεις
και βγάζουνε συνθήματα και κοκκορεύονται
Η απελπισια τους και η πληξη
μοιάζει με άστοργο πυρηνικό μανιτάρι
οι ξιπασμένοι, το γραμμάτιο έχει λήξει
ο δανειστής ότι έδωσε πίσω θα το πάρει
Οταν ο κόσμος θάχει απόχρωση πορφυρή
ο ουρανός θα βρέχει το μάνα των απόντων
τότε που η έρημος θάναι ανάμνηση καρπερή
εσείς θα συζητάτε την εξέλιξη των όντων