Καταστρέφοντας τη Λευκάδα

Η Λευκάδα έχει καταρχήν τύχη παρόμοια με αυτήν της Αιτωλοακαρνανίας και της Ηπείρου, αλλά χάρη στην τουριστική ανάπτυξή της προτρέχει σε σχέση με γειτονικά της μέρη. Ας δούμε πώς.


01726_2002-08-17T22:13:51.jpg

Ξεκινάμε με μια θαυμάσια καταστροφή ενός τοπικού εθίμου, της Βαρκαρόλας. Φανταστείτε το έθιμο πριν από λίγες δεκαετίες: Η μεγάλη βάρκα, με φαναράκια να τη στολίζουν διακριτικά, πλέει αργά κατά μήκος της παραλίας, καθώς τη σέρνουν δυο βαρκούλες με κουπιά. Η χορωδία που επιβαίνει στη βάρκα τραγουδάει λευκαδίτικες καντάδες, καθώς ο κόσμος είναι μαζεμένος κατά μήκος της παραλίας και την παρακολουθεί σιωπηλά, κάτω από τ' αστέρια ή το χλωμό φως του φεγγαριού.

Για να δούμε το έθιμο σήμερα. Η βάρκα είναι τόσο χαμένη μες στα φώτα και τη φασαρία της παραλίας όσο χαμένη είναι σ' αυτή τη φωτογραφία. Μόνο ο μισός κόσμος (το πολύ) την προσέχει, ενώ οι άλλοι της δίνουν τόση σημασία όση οι πελάτες αυτού εδώ του καταστήματος. Ένα-δυο μαγαζιά αφήνουν μάλιστα ανοιχτή τη μουσική τους, αλλά ούτως ή άλλως ο θόρυβος από τον κόσμο είναι τόσος ώστε δεν έχει σημασία. Φυσικά το αυγουστιάτικο φεγγάρι δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να το προσέξεις μέσα στην ατέλειωτη φωτορύπανση, ενώ γι' αστέρια ούτε λόγος να γίνεται.



01729_2002-08-17T22:58:06.jpg

Τα πυροτεχνήματα που ακολούθησαν ήταν το μόνο καλό μέρος της βραδιάς. Βέβαια δεν ήταν με κανένα τρόπο το φαντασμαγορικό θέαμα που θα μπορούσαν να είναι αν είχαν σβηστεί όλα τα φώτα της πόλης και επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι. ¶σε που τότε θα βλέπαμε και κανένα αστέρι. (Παρεμπιπτόντως, πριν από 100 χρόνια ο γυμνός οφθαλμός μπορούσε, μια καθαρή νύχτα χωρίς φεγγάρι, να δει περίπου 1000 αστέρια. Για βγείτε έξω και μετρήστε τ' αστέρια που βλέπετε για να πάρετε μια ιδέα τι σημαίνει φωτορύπανση.)



01735_2002-08-18T01:14:02.jpg

Περνάμε τώρα σ' ένα θέμα που θα το ξαναδούμε πολλάκις σ' αυτή τη συλλογή: το πόσο όμορφα κοσμείται ένα παραδοσιακό σπίτι από το κλιματιστικό μηχάνημα. Δυστυχώς αυτή είναι από τις λιγότερο αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις, αλλά μην ανησυχείτε, όρεξη να 'χω να φωτογραφίζω, είναι θέμα που δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να το δεις.



01737_2002-08-18T18:04:06.jpg

Θυμάμαι ακόμα, στο ταξίδι προς τη Λευκάδα, όταν περνούσαμε από τα άγρια βουνά της Αιτωλοακαρνανίας, σκεπασμένα με ατέλειωτα δάση, που είχα αρχίσει να οραματίζομαι φωναχτά το πώς θα γίνουν με την επιρροή της γέφυρας. Η Δάφνη διαφώνησε μαζί μου: μα δεν μπορείς να χτίσεις εδώ, είπε, είναι δάσος!

Δάσος; Τι είναι δάσος;



01738_2002-08-18T19:59:28.jpg

Α!, τα κλιματιστικά που λέγαμε προηγουμένως. Αυτή είναι η πλαϊνή όψη του δημαρχείου και πολιτιστικού κέντρου της Λευκάδας.



01739_2002-08-18T20:06:03.jpg

Η παραλία της Λευκάδας διατηρεί σε κάποιο βαθμό την παραδοσιαχή όψη της, αλλά σιγά-σιγά υποκύπτει σε διαφωνίες όπως το αυτό το σπίτι που χτίζεται.



01740_2002-08-18T20:07:15.jpg

Βέβαια θα χρειαστεί ακόμα αρκετή δουλειά για να φτάσουμε σε καλά αποτελέσματα, καθότι το χτιζόμενο σπίτι, που φαίνεται κι εδώ στα δεξιά, διατηρεί κάποια παραδοσιακή μορφή, εν αντιθέσει με τα διπλανά του καταστήματα (που όμως κι αυτά θα επιδέχονταν λίγο ψήλωμα και άλλες επεμβάσεις).



01741_2002-08-18T20:08:09.jpg

Στην άκρη της ανατολικής παραλίας βρίσκεται όμως αυτό το ξενοδοχείο, που είναι ακόμα καλύτερη προσπάθεια (αλλά κι αυτό θα μπορούσε να έχει ένα χρωματάκι προς το μπετό, ρε παιδί μου αυτοί οι Λευκαδίτες έχουν πολλά να μάθουν ακόμα).



01743_2002-08-19T17:54:49.jpg

Και κλείνουμε με την παραλία του ¶η-Γιάννη, που πλαισιώνεται από μεγάλες εκτάσεις, που σιγά-σιγά χτίζονται, χτίζονται, χτίζονται... Το χτίσιμο, ανεξαρτήτως αισθητικής κτιρίων, είναι πολύ καλή μέθοδος καταστροφής, ειδικά όταν είναι απλωμένο, γιατί κατακερματίζει το τοπίο. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα, ρίξτε μια ματιά σ' αυτή τη μικρή έκθεση από ερευνητικό έργο, και δείτε και τις σχετικές φωτογραφίες από τη λίμνη του Lugano.



Πίσω στην κεντρική σελίδα της συλλογής

Συνέχεια: Αποτελειώνοντας το Ζωγράφο