Και στις επτά τράπεζες υπάρχει όρος που λέει το εξής: Αν εξοφλείς ολόκληρο το ποσό του λογαριασμού την ημερομηνία εξόφλησης του λογαριασμού, τότε δεν χρεώνεσαι με τόκο. Τι λέτε πως γίνεται αν δεν το εξοφλήσεις ολόκληρο;
Δηλαδή: Αν μου δώσεις τα λεφτά σήμερα, ο τόκος είναι μηδέν. Αν μου τα δώσεις αύριο, πόσες μέρες τόκο θα πληρώσεις;
Όπως μαντεύετε, η απάντηση δεν είναι «μία μέρα». Στην καλύτερη περίπτωση είναι 25 μέρες. Ο τόκος, λένε οι όροι, μετράει, στην καλύτερη περίπτωση, από την ημερομηνία έκδοσης του λογαριασμού, που προηγείται της ημερομηνίας εξόφλησης κατά περίπου 25 μέρες. Στις περισσότερες τράπεζες, ο τόκος μετράει «από την ημερομηνία καταχώρησης της συναλλαγής στα βιβλία της τράπεζας».
Δεν μπορώ να ξέρω ποια ακριβώς είναι η λογική πίσω απ' αυτό τον όρο, μπορώ όμως να κάνω μια υπόθεση:
Ο κ. Φου Μπαρ είναι άνθρωπος που χρησιμοποιεί την πιστωτική του κάρτα για αγορές από απόσταση, για να μην κουβαλάει μετρητά, κλπ., αλλά δεν θέλει να πληρώνει τόκο. Αν του ζητούσαμε να πληρώσει έστω και λίγο τόκο, δεν θα έπαιρνε πιστωτική κάρτα. Γιατί λοιπόν να τον χάσουμε από πελάτη και να στερηθούμε την ετήσια συνδρομή και την προμήθεια που κρατάμε από τις συμβεβλημένες επιχειρήσεις; Δεν θα ήταν βλακεία; Οπότε τον αφήνουμε να μας τα πληρώνει όλα στην ημερομηνία εξόφλησης χωρίς ούτε ένα λεπτό τόκο.
Ο κ. Μπου Φαρ, όμως, δεν είναι τόσο αυτοπειθαρχημένος, ξοδεύει περισσότερα απ' όσα μπορεί να πληρώσει, και πάντα χρωστάει λεφτά. Με επιτόκιο 16%, πρόκειται μήπως να ασχοληθεί με το αν μετράει από την ημερομηνία εξόφλησης ή από την ημερομηνία έκδοσης; Όταν μάλιστα αυτό είναι θαμμένο στα ψιλά γράμματα των όρων της σύμβασης; Γιατί λοιπόν να αρκεστούμε στο επιτόκιο 16% (και την ετήσια συνδρομή και την προμήθεια από τις συμβεβλημένες επιχειρήσεις), όταν με έναν ετεροχρονισμό 25 ημερών μπορούμε να κερδίσουμε άλλο 1%;
Δεν είναι υπέροχη αυτή η λογική; Νιώθω υπερήφανος που τη σκέφτηκα. Νομίζω ότι αν εξασκηθώ λίγο θα μπορέσω να κάνω καριέρα στη Mastercard.
Το αντιβραβείο σ' αυτή την κατηγορία λαμβάνουν όλες οι τράπεζες από κοινού, εξ αδιαιρέτου, εις ολόκληρον, παραιτούμενες από το ευεργέτημα της δίζησης.