Το νησί είναι σαν τη γυναίκα, και το αν σου αρέσει ή όχι δεν είναι αντικειμενικό. Εξαρτάται από τις συνθήκες υπό τις οποίες το γνώρισες και από το κάτι που έχει ή που δεν έχει και που δεν μπορείς να διατυπώσεις. Ίσως είναι παράξενο, αλλά η περίφημη και κοσμική Πάρος - το αντίστοιχο μιας ζόρικης γκόμενας! - δεν μου άρεσε καμιά από τις δύο φορές που πήγα. Και δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν οι ζόρικες γκόμενες!
Τη μία φορά, το 1993, ήταν Αύγουστος. Το νησί ήταν σκεπασμένο από τον κόσμο. Ειδικά στις παραλίες χρειαζόταν προσπάθεια για να ρίξεις μια καρφίτσα και να πέσει στην άμμο. Αμέτρητες όμορφες αλλοδαπές, αλλά σε ένα τέτοιο περιβάλλον η ομορφιά χάνει την αξία της. Το μάτι συνηθίζει γρήγορα τις κορμάρες που κυκλοφορούν, με αποτέλεσμα τελικά να βλέπεις τα πιο καταπληκτικά αριστουργήματα της φύσης χωρίς να δίνεις σημασία.
Το 1998 ξαναπήγα στην Πάρο, τριήμερο, αρχές Ιουνίου. Σκέφτηκα ότι δεν θα είχε πολύ κόσμο και θα ήταν διαφορετικά. Πράγματι, οι τουρίστες ήταν σε λογικές ποσότητες. Όμως η Νάουσα έχει τεράστια τουριστική υποδομή, και το μεγαλύτερο μέρος της πόλης ήταν άδειο, περιμένοντας την κίνηση του Ιουλίου και του Αυγούστου. Έτσι, σε περιόδους μη αιχμής, ακόμα κι όταν υπάρχουν πολλές εκατοντάδες επισκέπτες, περπατάς στα στενά της πόλης και σου φαίνεται πως είναι εγκαταλειμμένη. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Το νησί είναι γενικά μονότονο, και μόνο στα νότια, κοντά στην Αλυκή, είδαμε ένα απόγευμα ένα θαυμάσιο σκηνικό με βραχονησίδες και χερσονήσους στολισμένες με τα χρώματα της δύσης.
Ίσως το Αιγαίο Πέλαγος να έχει πρόβλημα αντίστοιχο με αυτό της Πάρου. Τόσο πολλά και τόσο όμορφα νησιά, που ίσως κάπου η ομορφιά να χάνει την αξία της. Μήπως η Πάρος δεν έχει κάτασπρα σπίτια και μαγευτικά στενά δρομάκια; Μήπως η θάλασσα που την κυκλώνει δεν έχει το μοναδικό σκούρο μπλε χρώμα του Αιγαίου; Μήπως δεν υπάρχει στην Πάρο το χαρούμενο καλοκαιρινό πνεύμα του χαβαλέ, του φλερτ και της κραιπάλης; Κάθε άλλο! Αλλά συνηθίζοντας στην ατελείωτη λάμψη του Αιγαίου και των νησιών του, μπορεί να δεις τα πιο καταπληκτικά αριστουργήματα χωρίς να δώσεις σημασία.